Praktyka

W ciągu dnia kiedy rozmawiasz z kimś twarzą w twarz lub przez telefon, przypomnij sobie: “Ta osoba może tej nocy umrzeć. To może być ostatni raz, gdy mam z nią kontakt”. Zauważ zmiany zachodzące w tym, jak jej słuchasz, jak z tą osobą rozmawiasz czy odnosisz się do niej.

Przypominajki

Karteczki z symbolem, tekstem, znak na dłoni.

Czy możesz teraz na chwilę się zatrzymać i sprawdzić jakie uczucia ta praktyka wywołuje w Tobie?

Być może w pierwszym momencie praktyka ta wydaje Ci się przygnębiająca a dopuszczenie do siebie prawdy o śmiertelności osób wokół Ciebie i swojej własnej zatrważająca. I jeśli czujesz, że jest trudna i bardzo wymagająca śmiało zatroszcz się o siebie i odpuść ją robiąc w tym czasie którąkolwiek z praktyk z poprzednich tygodni.

A może spróbuj. Być może odkryjesz, że gdy staniesz się świadoma/świadomy nieuniknionej przemijalności swojego rozmówcy, zaczniesz słuchać i poświęcać drugiej osobie uwagę inaczej niż dotąd.

Dziś spotkałam się z kimś po 16 latach. Mimo, że oboje patrząc statystycznie mamy przed sobą jeszcze sporo lat życia, towarzyszyła mi radość, że doszło do tego spotkania, której towarzyszyła myśl, że przecież nie wiem, co będzie z nami dalej, co się jutro wydarzy.

Myślę, że zupełnie przypadkiem rozpoczęłam praktykę, nie wiedząc o niej. Jest dla mnie coś naturalnego w tej praktyce, choć myślę, że trudno będzie wejść w nią świadomie podczas rozmowy i obserwować siebie samą.

  • Aldona

To była świetna praktyka. Nie mogę powiedzieć, że była fajna, bo emocje, jakie się pojawiają, są trudne, ale warto, bo pozwala dostrzec wartość uśmiercanej osoby.

Poruszające i pouczające. Dzięki!

  • Krystian

Mocna i poruszająca praktyka, na samą myśl otwiera się coś we mnie, by kochać, nie oceniać, współczuć, nie odtrącać, przyjmować… inny wymiar. Zobaczę, jak to w samej praktyce w tygodniu będzie się układać.

A tym, którzy obawiają się tej praktyki, chciałam dodać trochę otuchy, odwołując się do przepotężnej książki “a gdybyś miał rok życia przed sobą, eksperyment na świadomości”, w której autor przez rok proponuje praktyki konfrontujące z tym wydarzeniem – które wszyscy mamy zagwarantowane. Autor przeżył 🙂 Też myślę, że śmierć jest tematem tabu, licznych zaprzeczeń, uników, itd.

  • Karolina

“Pamięć o nieuchronności śmierci otwiera naszą świadomość na intensywność chwili, która właśnie trwa.”

Dr Jan Chozen Bays